Gepost op

Plantenliefde – deel II

Toen ik twee weken geleden over plantjes schreef, lag er een hittegolf op de loer die enkele dagen later werd opgevolgd door de zondvloed. Bijna ging ik met een paraplu bij de tomaten staan om ze troostend toe te spreken. Inmiddels is het weerbeeld meteorologisch gezien wat stabieler en meer passend bij de tijd van het jaar; mijn moestuin daarentegen is ontploft! Enerzijds vind ik het heel fijn dat de komkommers, courgettes en pompoenen eindelijk in hun groeispurt zitten. Maar diezelfde groeispurt doet zich voor bij het gras, het onkruid en bij nog meer onkruid. Genoeg te doen zeg maar.

Uit eigen tuin
Vanavond aten we paksoi uit eigen tuin. De zaadjes heb ik halverwege maart in een bakje in de vensterbank gezaaid en nu staan er nog zes van deze Aziatische kolen op me te wachten. Ik kan me zo verwonderen over dat er uit dat hele kleine zaadje een plantje komt dat je, mits voorzien van zon, water en een beetje liefde, gewoon kunt eten. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor de paksoi. Ik verheug me nu al op de bietjes (rode én gele), de tomaten en de pastinaken. In het voorjaar van 2015 kocht ik een aardbeienplantje en nu, twee winters later, kunnen we nog steeds heerlijk snoepen uit de tuin.

Ook de tuinbonen en peultjes doen het goed dit jaar. Hoewel het in het begin heel lekker is om twee keer per week verse tuinboontjes te eten, op een gegeven moment ga je toch een beetje om je heen kijken. In het boekje Zelfgeboerd van Uitgeverij Snor staat een heel fijn recept voor tuinbonendip met erwtjes, munt en basilicum, voor bijvoorbeeld op een toastje of door de pasta. Zo lekker dat je het tuinbonen-met-aardappels-en-vlees gedeelte bijna zou overslaan.

Moestuin-alfabet-poster
Toen we in 2014 dit huis kochten wist ik al dat er een moestuin moest komen. In Arnhem was ik al voorzichtig begonnen, maar een courgetteplant met de doorsnee van een meter werkt nou eenmaal niet zo goed op een balkon. Nog voordat het zo ver was dat het zo ver was, had ik al precies bedacht wat er op mijn akkertje moest komen. Aangezien geduld niet persé mijn sterkste kant is, tekende ik alvast een moestuin-alfabet, dat gaat van Appel tot Zonnebloem. Hiervan maakte ik een poster en een paar kaarten. Om de tekst ‘I love you from my head tomatoes‘ moet ik stiekem nog steeds een beetje lachen. Wat betreft het alfabet, op de B, de D en M na heb ik de afgelopen drie seizoenen allemaal in de tuin gehad. Inclusief de naaktslak. Helaas.