Openingsscène
Buiten is het 28 graden Celsius. Ik heb me in de tuin, onder het afdak geïnstalleerd. Voor me staat mijn laptop, daarnaast een kleine tomatensalade met mozzarella en basilicum en een glas bubbeltjeswater met verse munt en frambozen.
Als ik even op kijk, zie ik poezenbeest Saartje voor de achterdeur zitten. Haar bekje beweegt en door het klapraampje hoor ik zacht, maar klagelijk gemiauw. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat ik buiten ga zitten terwijl zij binnen moet blijven. Sorry poes. Even overweeg ik om een muziekje op te zetten, maar dan hoor ik al die vogelgeluidjes en zoemende beestjes en besluit dat dat eigenlijk het perfecte achtergrondgeluid is voor een dag als deze.
Eerste bedrijf
Tijd om met schrijven te beginnen. ‘Opeens is het zomer’, verschijnt er op mijn scherm. Mijn vingers rusten even op de toetsen, waarbij ik neig naar de backspace-knop. Astronomisch gezien is het geen zomer, dat duurt nog bijna drie weken. Maar meteorologisch gezien is het gisteren zomer geworden en alles duidt erop dat ’t zover is. Het is warm. De tuin is groen. Er groeien klaprozen uit de stoep bij het stoplicht. En de behoefte aan bbq, pina colada en ijskoffie is groot. Daarnaast is een datum ook maar een getal; vorig jaar was het mid-augustus nog geen 16 graden en toch noemden we het zomer.
Intermezzo
Van over de schutting komt een mannetjes-merel aangevlogen. Deze heeft het blijkbaar voorzien op de aardbeitjes, want hij duikt er vol in. Ik laat em maar, die aardbei is nu toch niet meer te redden.
Tweede bedrijf
Opeens is het zomer. Dat vraagt nogal wat aanpassingen. De zomerjurkjes waren nog opgeruimd onder het bed en het winterdekbed lag er nog op. Alles in de (moes)tuin begon enthousiast te groeien, het gras, het onkruid en de slakken inclusief. De andijvie is inmiddels doorgeschoten, iets verderop ontstaan grote bloemknoppen in de prei en bloeien de raapstelen met schattige gele bloemetjes. Dat belooft wat dit weekend, hard werken maar ook genieten van de eerste oogst.
Intermezzo
Vanuit de verte komt een hip-hop aandoend deuntje steeds dichterbij. Even is het oorverdovend, maar daarna fade het langzaam weer uit.
Derde bedrijf
Bløf zei het al in het liedje ‘Aan de kust’; waar de zomer onbewust met een noodgang wordt genoten. In ons landje kan het zo maar weer afgelopen zijn met het mooie weer. Voor we het weten zitten we weer hele avonden met een dekentje over ons heen op de bank Netflix te kijken. Dus als het dan echt zomer is, kunnen we het er maar beter van nemen. Geniet ervan!
P.S. Het ansichtkaartje op de tweede foto kan je hier vinden.