Gepost op

Catfulness

Onze katten, Charlie en Saartje, hebben het toch maar goed voor elkaar. Dagelijks verschijnen er brokjes in het bakje waar Poes op staat, ’s avonds komt er na enig aandringen een schoteltje natvoer naast te staan en vers water is op meerdere plekken in huis (de salontafel, het nachtkastje) verkrijgbaar. Tel daar de verwarming, de krabpaal en het dekentje op de bank bij op en je hebt volgens mij een volmaakt kattenleven. Soms komen ze even tegen mijn benen aanleunen en krijg ik een kopje tegen mijn bovenarm als ik op de bank zit. Misschien interpreteer ik dit verkeerd, maar het voelt alsof ze daarmee toch genegenheid tonen. De scepticus zal zeggen dat dit vooral eigen belang is, zodat ze een aai krijgen of wat lekkers, maar dat geloof ik toch niet.

Charlie
Saartje

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Omdat ik soms lichtelijk jaloers ben als ik mijn katten lekker zie chillen, terwijl ik me druk maak over van alles, kon ik het boekje Catfulness – Hoe een kat ons kan leren gelukkig en mindful te leven niet laten liggen bij de boekhandel. Een dag later vond ik Doe en denk als een kat bij een andere winkel, dus die staat nu naast Catfulness in de kast. Niet alleen lezen beide boekjes lekker weg, waarbij Catfulness is geschreven vanuit het kattenperspectief en die andere vanuit een katteneigenaar, het gaat ook ergens over zonder zweverig of kinderachtig te worden. Want daar was ik eerlijk gezegd wel een tikkeltje bang voor.

In Denk en doe als een kat worden eigenschappen van katten beschreven, waar we als mens een voorbeeld aan kunnen nemen. Eigenschappen die heel herkenbaar zijn als je veel met katten omgaat. En denk er maar eens over na: Een kat is ongevoelig voor oordelen; een kat neemt de tijd om te leven; een kat concentreert zich op wat wezenlijk is; een kat houdt van zichzelf zoals ze is. Abraham Maslow schreef daarover: Katten (…) vertonen geen enkel teken dat ze liever een hond zouden zijn. Ik bedoel maar…

Catfulness is een stappenplan van zeven weken, met voor elke dag een opdracht die vooral gericht is op ontspannen, loslaten en gelukkig zijn. Houd je huis schoon; laat je niet verleiden door een druk bestaan; geniet van het uitzicht (door in de vensterbank te gaan zitten en het leven daarbuiten te bestuderen); angst gaat voorbij. Eigenlijk allemaal dingen die je wel weet, maar waar je (in mijn geval) soms aan herinnert moet worden.

Terwijl ik dit schrijf komt Saartje mijn kamer binnen lopen. Ze slingert langs mijn benen en bureaustoel, springt op mijn bureau en gaat luid spinnend over mijn muisarm liggen. Niet de meest praktische plek vanuit mijn oogpunt, maar deze poes heeft er ongetwijfeld een hele goede kattenreden voor.

Ik denk dat ik beide boekjes nog een keer goed ga bestuderen en de kunst van het leven ga afkijken van mijn twee poezebeesten.