Categorie: Hapjes & drankjes

Gepost op

Warme wijn voor koude dagen

Het is Pakjesavond! Als mijn dochter straks wakker is steken we lekker de open haard staan, staat er op magische wijze ineens een zak cadeautjes voor de deur en gaan papa en mama aan de warme wijn. Ik heb er zin in!

Zodra de temperatuur richting de nul gaat, komt hier de glühwein tevoorschijn. Of in het Nederlands gezegd, bisschopswijn. En zo zijn er nog een paar varianten te benoemen; zo drinken ze mulled wine in Groot Brittannië, vin chaud in Frankrijk, izvar in Roemenië en glögg in Scandinavië. In de basis allemaal hetzelfde drankje waar je lekker warm van wordt en rode wangen van krijgt, maar wel met kleine – regionale – verschillen.

Over het algemeen wordt er rode wijn gebruikt, voorzien van suiker, specerijen als kaneel, kruidnagel en citrusvruchten. In bisschopswijn vind je naast de specerijen alleen sinaasappel, terwijl in mulled wine en glühwein ook andere citrusvruchten gaan, zoals citroen. In glögg stoppen ze, naast bovengenoemde specerijen, gember en natuurlijk kardemom (probeer maar eens iets Scandinavisch te vinden zonder). En voor het opdienen worden er nog rozijntjes en amandelen aan toegevoegd. Onder andere in Frankrijk wordt de warme wijn gezoet met honing en in Roemenië gaat er zwarte peper bij in. In alle gevallen wordt het winterse drankje vaak afgetopt met een beetje cognac, amaretto of andere sterke drank, voor een extra kick.

De gewoonte om warme wijn met specerijen te drinken stamt zeker al uit de middeleeuwen, toen dronken ze hippocras. De legende vertelt dat deze drank werd uitgevonden door de Griekse dokter Hippocrates in de 5e eeuw v.Chr., maar in werkelijkheid komt de naam pas voor vanaf de 14e eeuw. Naast dat het gedronken werd bij banketten als aperitief, werd het door dokters voorgeschreven als medicijn.

Je kunt bij praktisch elke supermarkt (en de IKEA!) flessen kant-en-klare glühwein vinden. Even in een pannetje verwarmen en vooral niet laten koken want dan verdampt de alcohol. Maar je kan er ook wat langer de tijd voor nemen en het zelf brouwen. De specerijen kun je nog aanvullen met steranijs, een beetje peper of wat gember.

In de webshop vind je van dit recept een dubbele kaart met daarbij een kaneelstokje en wat kruidnagels, zo kan de ontvanger zelf aan de slag met het recept. En natuurlijk staan er hier ook een heleboel gezellige (emaille) mokken voor je klaar om de glühwein in te serveren. Leuk als cadeautje voor straks onder de boom!

Fijne avond!

Gepost op

Vegan bakken is een eitje

Vorig jaar oktober heb ik een schrijf proefopdracht gedaan voor een bedrijf dat duurzaam leven gemakkelijk en betaalbaar wil maken. Het onderwerp was vegan bakken, iets waar ik zelf weinig kaas van had gegeten. Maar na een klein onderzoekje blijkt het een eitje te zijn!

O de lucht van appeltaart in de oven of de aanblik van een punt cheesecake die op je staat te wachten in koelkast. Zo met de winter buiten, vind ik het heerlijk om m’n schort voor te binden en aan het bakken te gaan. Maar als je veganistisch wilt eten, betekent dit dat je bepaalde producten niet zult gebruiken, denk aan simpele dingen als roomboter, eieren en melk. Maar ook de wat minder voor de hand liggende zaken waaronder honing en gelatine. Daarbij hebben veganistische baksels vaak de reputatie om ‘zwaar’ te zijn. Hoe zorg je er nou voor dat je toch de keukenprins(es) kunt uithangen en ook nog wat lekkers uit de oven tovert?

Het alternatieve circuit
Soms is het gelukkig niet zo moeilijk, want voor veel dierlijke producten zijn tegenwoordig goede plant-based alternatieven te koop. Plantaardige margarine in plaats van roomboter, soja- of amandeldrink als alternatief voor melk en honing vervang je bijvoorbeeld door agavesiroop. Stuk voor stuk producten die je in dezelfde hoeveelheid kunt gebruiken als in het originele recept.

1 Ei is geen ei
Bij eieren gaat het één op één vervangen van dierlijke met plantaardige producten niet op. Eieren komen om verschillende redenen in een recept voor; om je cake mooi luchtig te maken en te laten rijzen of om te binden. Afhankelijk van het doel kan je gepureerde banaan, gebroken lijnzaad met water of bakpoeder met wat azijn gebruiken. Allemaal producten die je gewoon in de supermarkt kunt kopen.

Gelatine, gemaakt uit de huid en beenderen van onder andere varkens, is een bindmiddel om taart of pudding stevig te maken. Vegan alternatief agar agar vindt de oorsprong in algen en is stiekem twee keer zo sterk als gelatine. Win win! Je vindt het in poedervorm bij de toko en de natuurvoedingswinkel.

Andere koek
De kunst van vegan bakken zit ‘em niet in het perfect namaken van cheesecake, want dat gaat gewoonweg niet. Probeer daarom de focus op andere ingrediënten te leggen; maak citroen de ster van je cake of ga helemaal los met cacao en kokos voor een mooie veganistische chocoladerol.

Pinterest blijkt vol te staan met lekkere plant-based bak inspiratie, en ook in de boekhandel ben je wel even zoet met boeken van onder meer Dosia Brewer (Dosia bakt vegan), Emma Herngreen (Funky Vegan bakboek), Food Bandits (Andere koek) en Audrey Fitzjohn (Vegan bakken).

Bake it away!

 

 

Gepost op

Koekenbakker

Vandaag even geen verhaaltje over ondernemerschap, illustraties of andere echt Studio Kvinna gerelateerde content. Ik zit nu midden in mijn vier weken ‘vakantie’ van Concordia. En deze weken zijn er voornamelijk op gericht om Studio Kvinna naar een hoger plan tillen. Heel het internet pluis ik uit op zoek naar toffe illustratoren, naar manieren om m’n portfolio leuk vorm te geven en naar hoe ik toch nieuwe mensen naar mijn webshop kan lokken. Hoogste tijd voor een kleine pauze.

Want, en het is hier al eerder voorbijgekomen, ik ben fan van bakken. Zout of zoet, mij maakt het niet uit. Geef mij roomboter, suiker en bloem, ik ben blij. Liever wat hartigs? Met wat aubergines, tomatensaus en kaas draai ik een fijne groentelasagne voor je in elkaar. Heerlijk!

Wat hier nou zo fijn aan is, vind ik lastig uit te leggen. Misschien is het het gewoonweg opvolgen van een recept (zelf bedenken is niet mijn ding, moet al zo veel zelf nadenken) of de zekerheid dat je iets lekkers krijgt als je alle stappen volgt. En door dit hele proces, krijg ik vaak nieuwe energie en ideeën om met mijn bedrijf te doen. Want je moet je hoofd er wel bij houden, voordat je het weet komt er te veel zout in de cake of is de temperatuur in de oven hoog en is alle inspanning voor niets…

Het is eigenlijk een soort magie; je doet gewone dingen als suiker, roomboter (altijd roomboter gebruiken), eieren en bloem in verschillende verhoudingen bij elkaar, stopt het in cakeblik, springvorm of gewoon los op de bakplaat, wacht een x-aantal minuten en tring! Er staat iets lekkers voor je klaar. De ingrediënten kan je aanvullen met fruit of nootjes, cacao en melk of vervangen door zonnebloemolie, boekwietmeel, haver of honing en er ontstaan nog veel meer mogelijkheden. Het leuke is ook, je kan er eindeloos mee doorgaan.

En het is niet alleen het zelf in de keuken bezig zijn. Ik kan ook uren kijken naar 24Kitchen, mits de desbetreffende tv-kok een beetje leuk is. Maar Britse chefs als Jamie Oliver en James Martin doen dat heel goed, ze koken lekkere gerechten, gaan op zoek naar lokale producten en maken af en toe een grapje.

Vanmiddag ben ik aan de slag geweest met de peperkoekjes van Yvette van Boven. Nou ze heeft weer niets te veel gezegd, man wat lekker! Graag zou ik dit recept met jullie delen, alleen weet ik even niet precies hoe dat zit met auteursrecht enzo. Maar ik kan natuurlijk wel het basisrecept voor zandkoekjes op papier zetten. Bij deze! En geniet ervan!

Gepost op

Heel hyggelig

Zo. De vakantie zit erop, net als de eerste werkweek van 2018. De kerstspullen zijn weer opgeborgen, op die ene vaas met verlichte witte takken na. Die staat nog gezellig in de keuken te shinen. De dagen mogen dan misschien weer langer worden, tis nog steeds donker als ik thuis kom. ’s Avonds gaat er regelmatig weer een hele bubs waxinelichtjes aan, in het weekend brand de open haard er lustig op los en mijn gele fleece-dekentje ligt standaard op de bank.

De Denen hebben een woord voor veel kaarsen en met warme thee en boek op de bank: hygge. En ze hebben er niet alleen het woord voor, dat zowel als zelfstandig naamwoord en als werkwoord wordt gebruikt; hygge is een belangrijk deel van de Deense identiteit en daarmee hun manier vann leven. Vergelijk het met ons Nederlandse ‘gezelligheid’, volgens velen niet te vertalen naar een andere taal, ‘gemutlichkeit’ en ‘cozy’ komen in de buurt maar zijn het net niet, maar het is wel typisch Nederlands. Hygge heeft wel wat weg van onze gezelligheid, maar het gaat verder. Je kan namelijk ook alleen in het bos, zonder je telefoon in de buurt te hebben, heel hyggelig zijn.

Bovenstaande woorden vormen de kern van hygge. Het is makkelijk om hier van alles bij te verzinnen. Wat denk je van een kop warme chocolademelk of glögg (warme wijn met specerijen) bij de open haard. Of van een avondje bordspelletjes doen met vrienden. De hele middag een pan op fornuis hebben staan, zodat je ’s avonds kunt genieten van een stoofpot met groenten uit eigen tuin. Op kantoor fijn koffie drinken met collega’s en dan na je werk met je lief knus op de bank een goeie (of juist slechte) film kijken. En waar ik zelf ook erg fan van ben: een grote sjaal om je warm te houden en je in te verstoppen. Veel van die dingen doe je misschien al. Ik denk dat deel van de hyggeligheid is dat je het met aandacht doet en dat je bewust in het moment aanwezig bent. Maar dan zonder dat het zweverig is.

In alles wat ik er over lees komen een paar elementen terug; lekker eten en drinken, comfi kleding, een aaibaar interieur met sfeerlicht en kaarsen, aardig zijn voor jezelf, de warmte van vrienden en familie en de liefde voor natuur binnen en buitenshuis. Ik snap wel waarom Denen zulke gelukkige mensen zijn, ondanks het feit dat het daar in de winter extra donker en koud is. Alleen van het lezen van het boek Hygge-de Deense kunst van het leven van Meik Wiking word ik al een blijer mens (alles wel heeeeel hyggelig in het boek). Er staan ook een paar fijne recepten in, al vind ik De keukentafel van het Noorden (van Yvon Jaspers, je verwacht het niet) beter als het over de Scandinavische keuken gaat. Vol met lekkers voor bijvoorbeeld  bij de koffie, zoals kaneelbroodjes en peperkoekjes. Maar dat terzijde.

Ik denk dat ik heel hyggelig maar eens lekker naar buiten ga om een wandeling te maken. Misschien laat ik zelfs mijn telefoon wel thuis zodat ik mijn aandacht extra goed bij de vogeltjes kan houden.

Gepost op

10, 9, 8, 7, 6…

…5, 4, 3, 2, 1, 0! Het aftellen naar 2018 is nu echt begonnen! De Top2000 is in volle gang (fijn Let’s dance van Bowie op de achtergrond) en hoewel het morgen al Oudjaarsdag is, vind ik het nog behoorlijk rustig in de wijk. Van vorige jaren herinner ik me dat er sinds het moment dat er vuurwerk verkocht mag worden, er al lustig op los geknald wordt. Maar nu ligt onze Saartje Poezenstaartje lekker te chillen op de verwarming, zonder dat ze constant genoodzaakt is om onder het bed te kruipen.

Vroeger al, toen vuurwerk onze westerse wereld nog niet bereikt had, werd het nieuwe jaar ingeluid met klokkengelui, kanons- en geweerschoten. Heel wat mensen bewaarden daarvoor blijkbaar zelfs een kanonnetje op zolder. Maar toen kwam de wapenwet en werd vuurwerk bij ons geïntroduceerd vanuit China. Daar werd ’t al eeuwen gebruikt bij religieuze aangelegenheden om de boze geesten te verdrijven. En daarvoor gebruiken wij het nu symbolisch eigenlijk ook. Om het nieuwe jaar te beginnen met een schone lei, vrij van de geesten en demonen van het afgelopen jaar.

Kniepertjes
Zelf vuurwerk afsteken vind ik te spannend (en een beetje zonde van mijn geld), maar ik stop graag mijn energie in andere tradities die al eeuwen teruggaan. Vanmiddag komt mijn moeder op bezoek en dan gaan we kniepertjes bakken; gezellig samen buiten onder de overkapping met de vuurkorf aan en voorzien van glühwein. Kniepertjes, of nieuwjaarsrolletjes, maak je van een dun beslag in een speciaal daarvoor bedoeld wafelijzer. Na het bakken rol je de wafel (met vuurvaste vingers) om een houten stok en je rolletje is klaar. Het kost een paar uur, maar dan heb je ook wat. En ze zijn zoveel lekkerder dan die uit de winkel! Vooral met slagroom :p

Op Oudjaarsdag moet je eigenlijk de wafeltjes plat eten, want het afgelopen jaar heeft zich al helemaal voor je geopenbaard. De opgerolde koekjes staan symbool voor het nieuwe, nog ‘opgerolde’ jaar. Ben benieuwd wat het voor ons in petto heeft…

Fijne jaarwisseling allemaal!

Gepost op

#girlboss

Mijn goede vrienden van Netflix hadden het weer voor elkaar; twee avonden (en stiekem ook klein stukje middag) hebben ze me aan de tv gekluisterd voor de serie Girlboss. Niet een serie waarbij je op het puntje van je stoel zit, maar je wil dan toch weten hoe het verder gaat met Sophia en haar Nasty Gal Vintage. Ik tenminste wel. Zonder al te veel te verklappen; je volgt hoe Sophia, door schade en schande wijs wordt, terwijl ze haar bedrijf (of eigenlijk niet-bedrijf zoals ze het zelf noemt) succesvol probeert te maken. Wat ze doet? Kringloopzaken, tweedehands kledingwinkels en boedelverkopen afstruinen naar op zoek naar vintage mode pareltjes, en die dan weer verkopen via Ebay. Gouden handel natuurlijk vanuit San Francisco, met Hollywood soort van om de hoek. Niet alleen werd ik er heel hebberig van (ik – hartje- vintage), maar het gaf me ook inspiratie en heel veel zin om met mijn bedrijf aan de slag te gaan – #girlboss! (#meisbaas?)

Rondkijkend in Twente zijn er aardig wat girlbosses die hard aan de weg timmeren om hun droom waar te maken. Ken je bijvoorbeeld Lotta Imeyer al? Zij heeft aan de kunstacademie gestudeerd en via het ontwerpen van sieraden rolde ze in het inmaken en wecken van groenten en cakes en ging ze nog een stukje verder door workshops te geven en salades te bedenken. Inmiddels heeft Lotta haar eigen plek in de Haverstraatpassage in Enschede: ETN. Hier kan je onder andere terecht voor een lekkere salade, verse wraps en soep. Het is echt heel erg lekker allemaal én het ziet er nog mooi uit ook daar. Dus als je in de buurt bent…

ETN Saladebar in Enschede

Een andere dame die het bezoeken zeker waard is, is girlboss Dominique. Vorige zomer opende ze Katdeau, een kattencafé met (inmiddels) vijf sphinxen. Ja precies, die naaktkatten die zo uit het oude Egypte lijken te zijn weggelopen. Net buiten het centrum van Hengelo (ov.) kan je bij Dominique terecht voor lekkere koffie of thee met een fijn stukje zelfgebakken worteltaart of een tosti. Terwijl je daarvan zit te genieten word je besnuffeld door Borrel, komt Nootje gezellig bij je zitten en hangt kleine Tuc aan je rugzak. Heus gezellig hoor, zo’n blote kat op schoot. En nog lekker warm ook.

Sphinx kat Cashew
Sphinx kat Cashew, trotse bewoonster van het Kattencafé in Hengelo

Tot slot is er nog één Twentse girlboss die ik hier even wil noemen en dat is Joni. Een aantal jaar geleden begon ze met de Local Sunday Market, een hippe markt in de oude Polaroidfabriek in Enschede. Een plek waar je op zondag (joh) met het hele gezin naar toe kon; kramen met mooie (veelal handgemaakte) spullen voor de dames, een heuse barbier voor de mannen en poffertjes voor de kleintjes. In 2015 opende ze Conceptstore Twentyfifteen in Wierden, wat een stuif-es-in werd voor creatieve ondernemers. En nu doet ze het weer. In Hengelo (ov.) op het Hazemeijer terrein wordt hard gewerkt aan Filter caféstore, Het belooft een toffe plek te worden, waar je naar toe gaat voor een kopje ouderwetse (maar wel lekkere) filterkoffie en een broodje. Er is wifi, zodat je daar met je laptop gewoon aan het werk kan en er komt een winkeltje waar lokale ontwerpers hun producten verkopen. Dat alles in een oud industrieel pand met een vintage tintje. Ik kan alvast niet wachten.

Filter caféstore

Gepost op

Koffie is belangrijk

Eigenlijk had ik bedacht om vandaag iets te schrijven over mijn werkplek; die fijne (grote!) kamer in huis waarin ik mag doen en laten wat ik wil. Met vintage bloemetjesbehang, dozen vol met stofjes, een kastenwand met voorraad en op dit moment heel veel kleine plantjes die binnenkort naar de moestuin verhuizen. Maar…toen ik hier vanochtend binnenkwam bleek dat deze kamer nu niet voorbereid is op een fotoshoot. En aangezien ik geen tijd heb (lees: zin heb) om in de weer te gaan met stofzuiger en poetsdoek, gaat het hier vandaag over koffie. Het zwarte goud. Want hoe graag ik ook op mijn kamer aan het werk ben, het begint altijd met koffie.

Sinds afgelopen januari heb ik een cafetière; het zetten is hiermee een heel ritueel geworden, zeker vergeleken met de Dolce Gusto (die nu vooral voor de sier op het aanrecht staat). Alles met de hand en ook de volgorde is belangrijk. Water koken, bonen malen in de elektrische koffiemolen, koffie in de cafetière, water beetje laten afkoelen (anders verbrand je de koffie), opschenken, roeren en vier(!) minuten wachten, wat je dan wel weer de tijd geeft om de melk in de magnetron te doen en op te schuimen. Dan de mok kiezen…

Op vakantie vind ik het altijd leuk om iets voor mezelf te kopen, en mokken zijn daar vaak heel geschikt voor. Vaak is het wel een beetje zoeken naar een mooie en het enige jammere is dat je ze niet allemaal tegelijk kunt gebruiken. Links lijkt me duidelijk; rechts is vooral een theemok, want tja, hij komt uit Engeland en de middelste komt uit Stockholm en momenteel favoriet.

Koffiemokken

Als de koffie dan is ingeschonken en afgedekt met een dikke, zachte laag melkschuim, neem ik het mee naar de tuin. Soms schijnt de zon en dan is het zoo fijn! Lekker uit de wind op ’t bankje het eerste kopje van de dag drinken. En vervolgens vol goede moed aan het werk om die werkkamer toonbaar te maken en het dierenalfabet af te tekenen. Fijne dag!

Koffie is belangrijk poster
Deze poster is te koop in de webshop.