…5, 4, 3, 2, 1, 0! Het aftellen naar 2018 is nu echt begonnen! De Top2000 is in volle gang (fijn Let’s dance van Bowie op de achtergrond) en hoewel het morgen al Oudjaarsdag is, vind ik het nog behoorlijk rustig in de wijk. Van vorige jaren herinner ik me dat er sinds het moment dat er vuurwerk verkocht mag worden, er al lustig op los geknald wordt. Maar nu ligt onze Saartje Poezenstaartje lekker te chillen op de verwarming, zonder dat ze constant genoodzaakt is om onder het bed te kruipen.
Vroeger al, toen vuurwerk onze westerse wereld nog niet bereikt had, werd het nieuwe jaar ingeluid met klokkengelui, kanons- en geweerschoten. Heel wat mensen bewaarden daarvoor blijkbaar zelfs een kanonnetje op zolder. Maar toen kwam de wapenwet en werd vuurwerk bij ons geïntroduceerd vanuit China. Daar werd ’t al eeuwen gebruikt bij religieuze aangelegenheden om de boze geesten te verdrijven. En daarvoor gebruiken wij het nu symbolisch eigenlijk ook. Om het nieuwe jaar te beginnen met een schone lei, vrij van de geesten en demonen van het afgelopen jaar.
Kniepertjes
Zelf vuurwerk afsteken vind ik te spannend (en een beetje zonde van mijn geld), maar ik stop graag mijn energie in andere tradities die al eeuwen teruggaan. Vanmiddag komt mijn moeder op bezoek en dan gaan we kniepertjes bakken; gezellig samen buiten onder de overkapping met de vuurkorf aan en voorzien van glühwein. Kniepertjes, of nieuwjaarsrolletjes, maak je van een dun beslag in een speciaal daarvoor bedoeld wafelijzer. Na het bakken rol je de wafel (met vuurvaste vingers) om een houten stok en je rolletje is klaar. Het kost een paar uur, maar dan heb je ook wat. En ze zijn zoveel lekkerder dan die uit de winkel! Vooral met slagroom :p
Op Oudjaarsdag moet je eigenlijk de wafeltjes plat eten, want het afgelopen jaar heeft zich al helemaal voor je geopenbaard. De opgerolde koekjes staan symbool voor het nieuwe, nog ‘opgerolde’ jaar. Ben benieuwd wat het voor ons in petto heeft…
Fijne jaarwisseling allemaal!